Het verbaast me nog steeds als ik in de supermarkt loop dat er zoveel producten in de schappen staan. Zoveel soorten en verschillende verpakkingen. Ik betrap mezelf erop dat ik altijd bij mensen in de karren kijk en wat ze op de loopband neerzetten. Soms vraag ik me weleens af of ze zich beseffen wat ze eten. Ik hoorde laatst iemand zeggen dat hij voor het eerst hoorde dat cranberry’s altijd suiker bevatten. Hij dacht dat ze van nature zo zoet waren.
Voor mij is het inmiddels vanzelfsprekend. Ik wil weten wat ik eet omdat ik bepaalde voeding liever vermijd, dus lees ik van ieder product het etiket. Voordat ik ziek werd had ik er nooit echt bij stilgestaan wat ik over de gehele dag eigenlijk naar binnen werkte. Mijn ouders vertelden me wel altijd dat ik meer groente moest eten, maar ja, snoepen vond ik nu eenmaal lekkerder dan mijn avondeten. Voeding, het zou eigenlijk een onderdeel van biologieles op school moeten zijn. Soms kan het lezen van een etiket een hele studie op zich zijn, maar omdat ik van simpel en praktisch hou heb ik eigenlijk maar 1 regel: “weet je kind van 4 niet wat de grondstof is dat op het etiket vermeldt staat, neem het product dan niet mee”.
Er wordt ons eigenlijk door de media en voedingsproducenten verteld dat we moeten letten op het tabel van het etiket dat aangeeft hoeveel calorieën, vet, zout, suiker, koolhydraten en eiwitten het product bevat. Sommige bedrijven gebruiken zelf ontwikkelde keurmerken om te laten zien dat hun product gezond en een bewuste keuze is. Veel mensen die op dieet zijn om af te vallen zullen zich vooral bezig houden met het dagelijks tellen van calorieën. Ik deed dit vroeger ook en dacht dat ik goed bezig was maar met mijn gezondheid ging het bergafwaarts.
Tijdens mijn studie om natuurvoedingsdeskundige te worden, leerde ik pas de waarheid over voeding. Door het lezen van de ingrediëntenlijst in plaats van de voedingstabel krijg je een compleet beeld waarvan het voedsel gemaakt is. De voedingstabel is eigenlijk dus nutteloos. Het vertelt je niets over het soort vet wat in het product verwerkt zit. Komt het vet uit boter – geproduceerd van grasgevoerde biologische koeien, of komt het uit gehydrogeneerde plantaardige oliën zoals margarine? Boter is een verzadigd vet wat het lichaam goed kan gebruikten, in tegenstelling tot margarine waarvan eerst het vet verwijderd is en daarna versterkt wordt met synthetische stoffen die onze cellen beschadigen, tot gewichtstoename leidt en andere gezondheidsproblemen kan veroorzaken. De voedingstabel zou alleen nuttig kunnen zijn om iemand te laten zien hoeveel suikers een product bevat. Dit komt omdat producenten talrijke typen suikers kunnen toevoegen aan het product. Deze kunnen verborgen worden door een eindeloze namenlijst zoals, glucosestroop, agavesiroop, fructose, glucose, maltose, maltodextrine, dextrose, maïssiroop, rijstsiroop, enzovoort. Wist je dat 1 theelepel suiker, 5 gr suiker is. Zo kan bijvoorbeeld yoghurt met als claim ‘gezond, vetarm en goed voor onze darmen’ net zoveel suiker bevatten als een kom met ijs voor het ontbijt. Een beker yoghurt kan zelfs 19,8 gram suikers bevatten. Het heeft geen zin om voor de light variant te kiezen, deze bevat mogelijk minder vet maar meer (verborgen)suikers. Kies het liefst voor volle producten.
De aanbevolen hoeveelheid suiker kan je halen uit fruit, groenten en natuurlijke suikers zoals dadels, rauwe honing, kokosbloesemsuiker, yacon of lucuma.
Het is belangrijk om te weten hoeveel er van een grondstof in een product verwerkt zit. Het ingrediënt dat links in de lijst vermeld staat (eerste ingrediënt) zit het meest in het product verwerkt. Het laatste is waarvan het product het minst bevat. Zo zie je dat het product hierboven als hoofdingrediënt spinazie bevat en dat het tweede ingrediënt uien zijn. In dit geval bevat het zonnebloemolie (omega 6) dat ontstekingen in ons lichaam bevordert als we deze in overvloed binnenkrijgen en verhogen aardappelzetmeel en agavesiroop onze bloedsuikerspiegel waardoor het lichaam onnodig insuline aanmaakt. Zorg ervoor dat producten uit zoveel mogelijk natuurlijke grondstoffen bestaat. Komt het eiwit bijvoorbeeld van grasgevoerde biologische koeien, het vet van kokosolie of olijfolie, de suiker van dadels, het zout uit zeezout? Welke e-nummers zijn er gebruikt om het product houdbaar te maken? Wat doen deze stoffen in jouw lichaam? Zo zijn er websites die je informeren over e-nummers http://www.e-nummers-lijst.nl.
Als je het ingrediënt niet herkent of kan lezen, dan kan je lichaam dit waarschijnlijk ook niet, dus is het beste om het te vermijden. Ingrediënten die verstoringen in het lichaam kunnen veroorzaken zijn: gluten, tarwe, additieven, conserveermiddelen, verdikkingsmiddelen, smaakstoffen, smaakversterkers (zeker E621), plantaardige oliën, plantaardige vetten, dextrose, dextrine, maltodextrine om maar enkele te noemen.
Zo zou je kunnen denken dat bovenstaande spread een gezond product is en zetten producenten ons op het verkeerde been.
Bereid je maaltijden zoveel mogelijk zelf met ‘echte’ voedingsmiddelen en vergeet niet om de lijst van ingrediënten eerst te lezen.. Vervang voorverpakte voedingsmiddelen voor producten die slechts een paar ingrediënten bevatten. Onderschat deze verandering niet! Je zal stap voor stap de voordelen ontdekken van een betere gezondheid en op langere termijn meer energie gaan ervaren.
De beste dokter staat in de keuken!
